Nina opent de achterdeur en stapt in haar tuin. Wat is het heerlijk buiten, anders dan in Italië, maar ze was wel weer klaar met pasta, toeterende scooters en “Ciao Bella’s”. Dat je zo moe kunt worden van een vakantie; maar het was mooi. Het Colosseum, het Pantheon, wat een rijkdom, maar het mooiste vond ze de smalle straatjes vol gekleurde gevels, waar de witte onderbroeken hoog boven je hoofd hingen te drogen. Zulke plekjes vond je niet met een reisgids, daar kwam je alleen als je jezelf toestond te verdwalen.

Nog een dag is ze vrij. Alleen vandaag kan ze bijkomen van haar reis en dat doet ze achter haar huis. Hoe een tuin kan veranderen in twee weken! Het gras staat hoog. Vriendin Sophie hoefde alleen te sproeien. Ze had beloof dat alles er pico bello bij zou liggen. Jammer dat ze niet even met de grasmaaier over het gazon is gegaan. Niet dat Nina dat gaat doen, daarvoor is het te warm. Ze gaat haar vakantiebruin veiligstellen en het boek uitlezen waar ze in Italië niet aan toe kwam.

Ze draagt haar favoriete bikini. Naakt in de achtertuin zonnen doet ze niet. Haar buurman wel, die trekt zich nergens iets van aan. Een keer zag ze hem vanuit haar slaapkamer per ongeluk in vol ornaat liggen. Ze schrok, maar moest meteen daarna heel hard lachen. Hij deed haar denken aan barbapappa, alleen was hij spierwit. Nergens zat een pluk schaamhaar, ook niet onder zijn buik. Eigenlijk had ze daar helemaal niks zien zitten.

Ze ligt in haar tuinstoel en na een aantal bladzijden dommelt ze weg. Ze wordt wakker, leest weer verder, maar komt opnieuw niet verder dan een paar regels voordat ze heerlijk wegdoezelt. Dan ineens een ijzige gil. Ze springt uit haar stoel en danst op het natte gras. Druppels spatten van haar lichaam. Een harde waterstraal is op haar buik gericht. Maar zo plots als het begon stopt het ook weer.

Nina wrijft natte slierten haar uit haar gezicht en kijkt waar het water vandaan kwam. Ze ziet haar buurman met een tuinslang in zijn handen staan. Hij kijkt alsof hij zelf ook niet weet wat hij doet. ‘Eh,’ mompelt hij. ‘Ik wist niet dat je… Ik dacht dat je nog weg was en dat… Dat die andere vrouw hier weer was… En… Eh… Sorry…’ Hij staat er even pummelig te kijken en druipt dan af. En Nina? Zij gaat naar binnen, droogt zich af en pakt haar telefoon om Sophie te bellen.

Deze blog is een schaduwblog van ‘Naakt’ van Sophie Dijkgraaff