‘Zullen we er maar weer eens uitgaan. Ik heb genoeg gebubbeld.’
‘Goed.’
‘Zal ik even je badjas voor je pakken?’
‘Nee joh. Ik ben niet zo preuts. Iedereen loopt hier toch naakt.’
‘Oké.’
‘Wacht! Blijf even zitten.’
‘Huh, wat is er aan de hand?’
‘Oh nee, dit ga je niet menen.’
‘Wat?’
‘Nee hè. Oh wat erg.’
‘Wat is er dan?’
‘Nou, wat is zo ongeveer het ergste wat je kan overkomen wanneer je in de sauna bent?’
‘Ben je ongesteld?’
‘Nee. Jezus, dat moet er ook nog bijkomen.’
‘Wat dan?’
‘Ik zie een collega. Daar, bij de opgietsauna. Niet meteen kijken.’
‘Welke?’
‘Evelyne.’
‘Nee, ik bedoel: welke is het? Er staan wel meer vrouwen.’
‘Die met dat korte kapsel. Donkerblond. Niet zo staren, dat valt op. Straks zien ze ons hier zitten.’
‘Tja. Die kans zit er wel in ja.’
‘Dat wil ik dus echt niet hè! Wat erg joh. Ik wil hier niet blijven hoor.’
‘Ben je mal!? We zijn hier net een uur. We krijgen ons geld echt niet terug omdat jouw collega hier rondloopt.’
‘Straks ziet ze me. De helft van de tijd lopen we hier bloot rond. Staat ze ineens tegenover me als ik nietsvermoedend uit mijn badjas glip.’
‘Het zou wel het eerlijkste zijn. Jij hebt haar nu ook naakt gezien.’
‘Maar daar heb ik toch helemaal niet om gevraagd? Daarvoor ben ik niet hier. Kunnen we echt niet weggaan?’
‘Alsjeblieft zeg, stel je niet zo aan.’
‘…’
‘Kijk niet zo zuur.’
‘Ik kan er niks aan doen. Mijn dag is verpest.’
‘Als jij zo gaat doen verpest je mijn dag ook.’
‘Ja, sorry hoor. We kunnen haar moeilijk ontwijken. Dat is ook raar. Of niet? Is dat juist een goed plan? Het is hier best groot. Dat we haar soort van volgen, vanaf een afstand. En dat we dan telkens een andere sauna pakken, op een afstandje van waar zij is?’
‘Denk je echt dat dat gaat werken?’
‘Heb jij een beter plan dan?’
‘Nou, nee. Maar..’
‘Het is volgens mij best een goed plan. Ik kan me voorstellen dat anderen dat doen, wanneer ze een bekende tegenkomen in de sauna.’
‘Ja, misschien. Voor hetzelfde geld doet die collega van jou het nu ook; heeft ze jou al lang bloot gezien en probeert ze ons te ontlopen. Wat dus blijkbaar niet lukt.’
‘Denk je? Ah nee hè. Nee, nee, nee.’
‘Komaan joh. Ik maak een geintje. Kijk nou: die twee hebben alleen oog voor elkaar. Is dat haar man? Want als hij dat niet is wordt het pas echt gênant.’
‘Geen idee. Heb hem nooit eerder gezien.’
‘Waarom sla je nou ineens je handen voor je gezicht? Dat kun je ook niet de hele dag zo volhouden.’
‘Ja, lach me maar uit. Ik vind het echt niet leuk.’
‘Nou, dan weet ik het goedgemaakt. We doen jouw zin.’
‘Gaan we weg?’
‘Nee. We doen wat jij net voorstelde. We houden die collega van jou in de gaten en blijven netjes op afstand.’
‘Fijn. Alleen krijg ik nu de gedachte dat zij ons al lang heeft gezien niet meer uit mijn hoofd. Ik weet niet of ik haar komende week nog recht aan kan kijken.’
‘Ach mens. Als jij er niet over begint, zal zij er waarschijnlijk ook niks over zeggen.’
‘Ik ken mezelf. Ik ga me de hele tijd afvragen of ze me heeft gezien. En dan ga ik raar doen tegen haar.’
‘Dan vraag je toch gewoon of ze hier was? Als ze verrast reageert weet je genoeg.’
‘Maar dat is toch gek? Hier in de sauna verstop ik me voor haar, maar op kantoor zeg ik zonder omhalen dat ik haar hier heb gezien. En ze is erg gevat. Evelyne heeft zo door dat ik zoiets alleen vraag om te weten te komen of ze mij hier ook heeft gezien.’
‘Dan geef je er een andere draai aan. Zeg gewoon dat je het leuk vond om haar man een keer te zien.’
‘Pfffff… Vooruit, dat kan ik wel doen.’
‘Mooi. Mag ik nu dan nu eindelijk het bubbelbad uit?’
‘Goed. Als jij mijn badjas even pakt en aangeeft.’

Deze blog is een schaduwblog van ‘Naakte raarheid’ van Evelyne Hermans.