Mijn lief is een prinses, althans, zo doet haar blog vermoeden. Ik verdenk haar ervan dat ze in werkelijkheid veel minder braaf is. Want een prinses moet braaf zijn. Het meest brave aan mijn vriendin is haar hang naar roze. Roze, daar kan ik nog mee leven. Want roze is een kleur. Kleuren slaan je niet, kleuren doen geen pijn en roze smaakt naar niets. Althans. Dat dacht ik.
Nu blijkt mijn vriendin roze thee te hebben. Verschrikkelijke roze thee, alsof ze is gebrouwen door een heks die een hekel heeft aan prinsesjes. Zo’n heks die een hele dag schaterlachend staat te roeren in een ketel met dampend vergif om dan op de proppen te komen met een roze elixer dat lieflijke prinsesjes doet veranderen in chagrijnige zuurpruimen.
Helaas voor die heks drinkt mijn prinsesje geen thee. Ze drinkt koffie. Ik drink thee. Koffie vind ik niet te pruimen. Vloeibare teer, plakkende drab, stinkende zooi, ik moet het niet. Thee, dat drink ik wel, zelfs roze thee. Mijn vriendin gooide een zakje in het dampende water en vertelde mij haar verhaal over lopen over kolen.
‘Heb jij ooit over hete kolen gelopen,’ vroeg ik verbaasd. ‘Nee,’ antwoordde ze, waarmee mijn beeld van haar weer was hersteld. Want lopen over hete kolen is niet aan mijn vriendin besteed, dat besteed ze liever uit, haar kennende. ‘Ik heb er verslag van gedaan, voor www.vrouw.nl. Dat lukte ook zonder er echt overheen te lopen.’
De workshop werd gegeven door de heks van de thee. Heksen doen dat. Wat moet je anders met de kolen die je gebruikt om de ketel mee op te warmen, nadat je klaar bent met het brouwen van roze thee? Je laat er mensen overheen lopen. Mensen doen dat graag en heksen vinden dat leuk amusement.
Voor de mensen die hun tere voetbodems niet durfden bloot te stellen, verkocht de heks roze zuurpruimen thee, om het schuldgevoel mee weg te drinken. Mijn vriendin kocht de thee, gooide die in een kastje, liet hem daar een paar jaar voorbij de houdbaarheidsdatum rijpen om hem tenslotte uit te schenken in een glas, voor mij.
En nu vraag ik mij dus al dagen af of ze wel van mij houdt, omdat ze mij die vieze thee liet drinken, of dat ik alleen maar twijfel over haar liefde voor mij vanwege de uitwerking van dat heksenbocht?
Deze blog is een schaduwblog van ‘Vuurlopen: Het vervolg’ van Prinses Marlief
Leuk gedaan.
‘Ik heb er verslag van gedaan, voor http://www.vrouw.nl. Dat lukte ook zonder er echt overheen te lopen.’ Haha! 🙂
ik vind het briljant 🙂
Wat een leuk idee!
Dit is echt GEWELDIG! Heb erg om de blog moeten lachen! Ik moet denk ik een fanclub oprichten voor Schaduwblogger…
Leuk om zulke sportieve reacties te lezen. Dank u.
Sorry Tami maar door alle discussies die wij hadden met die hoe heten ze ook weer? Liefdes vriendjes van onze vriendinnen uit magix hebben we diep gefaald. Betreurde Joey.